[ ORIGINAL CHARACTER SHOT STORY :: AQUARIUS QURIA ] - [ ORIGINAL CHARACTER SHOT STORY :: AQUARIUS QURIA ] นิยาย [ ORIGINAL CHARACTER SHOT STORY :: AQUARIUS QURIA ] : Dek-D.com - Writer

    [ ORIGINAL CHARACTER SHOT STORY :: AQUARIUS QURIA ]

    ผู้เข้าชมรวม

    127

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    3

    ผู้เข้าชมรวม


    127

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  รักอื่น ๆ
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  15 พ.ค. 59 / 20:09 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น

    A Q U A R I U S
     

    [ ORIGINAL CHARACTER SHOT STORY ]
    :: AQUARIUS QURIA ::

    * * * * * * * * * * * * * * * x * * * * * * * * * * * * * * * 
     
    TITLE : FAM¡LY
     
    NOTE : …จากหัวข้อ “ความอบอุ่น” ฮา (...) อืม เนอะ เวิ่นเว้อเพราะนั่งรถ !!!
    ติ๊ต่างซะว่าพี่สกายเป็นภรรยา--ค่อกก ฮัสเเละอัสคือลูกสาวลูกชาย---แค่ก
     
    IMAGE : HUAQIN »WHITE« จาก TOWER OF GOD
     
    NAME : ขอขอบคุณการนำเสนอจาก USER CHATANGO : @witchglove

     
    * * * * * * * * * * * * * * * x * * * * * * * * * * * * * * * 
     

    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ
       
       
       * - *  * - *  * - *  * - *  * - *  * - *  * - *  * - *  * - *  * - *  * - *  * - * 
       
      คิวเรียไม่ได้ชอบความหนาว แต่ก็ไม่ได้เกลียด อาจเพราะเขาใช้ชีวิตกับความหนาวเย็นมาทั้งชีวิตก็ได้ เขาเลยออกจะเฉยชากับเรื่องนี้มากกว่า ..
       
      เเต่คิวเรียกล้าพูดได้เต็มปากว่าเขาชอบความอบอุ่น เช่นเดียวกับที่เขาไม่ได้เกลียดไม่ได้ชอบความมืดมิดที่แสนเย็นชา เเต่เขากล้าพูดเต็มปากว่าเขารักแสงสว่าง ..
       
       * - *  * - *  * - *  * - *  * - *  * - *  * - *  * - *  * - *  * - *  * - *  * - * 
       
      นัยน์ตาสีเงินเปิดขึ้นแผ่วเบา ก่อนปิดลงเเล้วเปิดขึ้นใหม่ จ้องมองเพดานห้องสีดำสนิท เรือนผมสีเงินยวงยาวเฉียดพื้นขยับเล็กน้อยเมื่อเจ้าของยันกายผุดลุกขึ้นนั่งช้าๆ คิวเรียส่ายหัวน้อยๆขับไล่ความมึนงงจากการหลับไหล
       
      ผู้นำทางจักรราศีเดือนสองหลับตาลงแผ่วเบาอีกครั้ง พยายามกระพริบปรับสายตาให้เข้ากับความมืดในห้องนอน
       
      ‘ใครดับตะเกียงข้าน่ะ’ เขาถามตนเอง ใจครั้นจะพาตัวไปตามหาต้นสายปลายเหตุ
       
      ร่างโปร่งพยายามพาตัวเองลงจากเตียงนอนหลังใหญ่ ฟูกอุ่นนุ่มหนาไม่น่านอนอีกต่อไปเมื่อมันมีเพียงความมืดมิดเท่านั้นที่ปกคลุมกาย ความหวาดกลัวในฝันร้ายที่อาจมาหลอกหลอนทำให้คิวเรียไม่คิดจะนอนต่อ
       
      ทว่าเขากลับชะงักตัวเมื่อหย่อนขาขวาไปได้ข้างหนึ่ง ดวงตาสีเงินหม่นกระพริบปริบๆ เเล้วก็อ้าปากค้างไปชั่วครู่มองเหตุการ์ณที่เกิดขึ้นราวละครภาพช้าเรื่องหนึ่ง
       
      ผ้าม่านผืนใหญ่ตีตลบเมื่อลมพัดผ่าน หอบเอาความเย็นจากภายนอกเข้ามา คิวเรียได้แต่ตำหนิอีกครั้งว่าใครกันหนอที่มารบกวนกับห้องของเขา ดับตะเกียงไฟไม่พอซ้ำยังเปิดหน้าต่าง มิน่าเล่าความหนาวเย็นจึงปะทะผิวกายเช่นนี้
       
      เขารีบลุกไปปิดหน้าต่าง ทว่าเเสงจันทร์นวลบนท้องฟ้าทำให้เขาเงยหน้ามอง ความคิดจะออกไปหาต้นเหตุเสียหน่อยหายไป ร่างโปร่งก้าวขาออกนอกประตูหน้าต่างไปทางระเบียง แสงจันทร์อาบไล้ผิวกายขาวให้ขาวซีดกว่าเดิม 
       
      ไอเย็นตีตลบผ่านแสงนวบอบอุ่นของดวงจันทร์ คิวเรียไม่หนาว อย่างไรเสียเขาก็ใช้ชีวิตอยู่กับน้ำแข็งมาทั้งชีวิต จะให้พูดว่าหนาวก็กระไร
       
      คิวเรียไม่ได้สนใจความงดงามของดวงจันทร์ .. เขาสนใจท้องฟ้า ..
       
      เพราะท้องฟ้าในภาษาอังกฤษที่มนุษย์เรียกกันคือ “สกาย”
       
      มือซีดแตะลงกับขอบระเบียงแผ่วเบา ผู้นำทางจักรราศีในรูปลักษณ์เยาว์วัยหลับตาลงรับความเย็นของลมพลางหวนคิดคำนึงในหลายๆอย่าง
       
      ... ทั้ง “ฮัส” .. “อัส” “สกาย” 
       
      ... คิวเรียไม่เคยเจอความอบอุ่นแบบนี้มาก่อน เเละไม่เคยคิดว่าตนเองจะเจอด้วย
       
      ... ครอบครัวที่พร้อมหน้า อยู่กันอย่างมีความสุขในห้วงเวลาที่ดำเนินไป มีทั้งเสียงหัวเราะ เสียงร้องไห้ เสียงยินดีเเละเรื่องราวมากมายที่ร้อยผ่าน
       
      ... แค่เป็นแบบนี้ตลอดไป เขาก็ไม่เสียใจอะไร
       
      ... ทุกคนเป็นคนสำคัญ .. เเละคิวเรียก็มีความสุขมาก ..
       
      ... พอคิดถึงฮัสก็คงต้องคิดว่าจะทำอะไรให้กินดีนะ ? ยังใช้ตะเกียบไม่เป็นด้วยนี่นา
       
      ... พอคิดถึงอัสก็คงต้องคิดว่าจะทำยังไงให้คุยกันได้แบบสนุกๆ คราวก่อนก็โดนบอกว่าให้เรียกว่าน้องชาย
       
      ... พอคิดถึงสกายก็คงต้องคิดถึงว่าเมื่อไรจะได้เจอ คิดถึง
       
      ลมหยุดพัด เเล้วอากาศก็เริ่มสงบ คิวเรียเปิดเปลือกตาขึ้นช้าๆ ละกายออกจากระเบียง หันกายตัดสินใจกลับไปนอนต่อ
       
      ความมืดและความหนาวเย็นไม่น่ากลัวอีกต่อไป 
       
      แค่คิดถึงคนสำคัญคิวเรียกลับรู้สึกอบอุ่น ราวมีแสงสว่างที่แสนสดใสจากผืนฟ้า «สกาย» แค่คิดถึงทั้งสามคนก็อุ่นใจมากเกินกว่าอะไร .. ยิ้มออกมาได้และไม่กลัวอะไรเเล้ว ..
       
      ...มันเป็นครั้งแรกที่เจอคนสำคัญมากๆแบบนี้
       
      ร่างโปร่งทิ้งตัวลงกับฟูกนอนนุ่มๆของเตียง ดวงตาสีเงินค่อยๆปรือปิดลงช้าๆเมื่อคิวเรียขดตัวซุกฟูกนุ่มหลับไหลต่อ ความคิดจะตามหาคนทำมาลงโทษ (ซึ่งคงไม่พ้นเพียส ..เพียสเเน่ๆ..) พับเก็บไปใหม่ในตอนเช้า ร่างโปร่งอิงหัวกับหมอนขยับยิ้มบางเบาเเละตกลงในห้วงนิทราอีกครา
       
      รอยยิ้มบนใบหน้าของเขาดูสงบเเละมีความสุข
       
      ... เขาอยากจะขอให้เวลาแห่งความสุขดำเนินต่อไปไม่ย้อนกลับ
       
      ... เเละอยากจะขอขอบคุณทั้งสามคนจริงๆ
       
      ... เพราะสำคัญมาก เพราะรักมาก ดังนั้นจะไม่ยอมให้เป็นอะไร
       
      ... เพราะเป็นครอบครัวนี่นา
       
       * - *  * - *  * - *  * - *  * - *  * - *  * - *  * - *  * - *  * - *  * - *  * - * 
       
      คิวเรียค้นพบว่าเขารักแสงสว่างเเละความอบอุ่นเพราะเขามีทั้งสามคน 
       
      ไม่ใช่เพราะว่าเขาอยู่กับความมืดมิดและความหนาวเหน็บมาทั้งชีวิต ..
       
       * - *  * - *  * - *  * - *  * - *  * - *  * - *  * - *  * - *  * - *  * - *  * - *  
      (c)  Chess theme

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×